BABALAR 10 KAPLAN GÜCÜNDEDİR !!!  :)  

BABALAR 10 KAPLAN GÜCÜNDEDİR !!!  🙂  

Duydum sizi ! Bu nasıl başlık dediniz.

Ne yapayım aklıma ilk gelen buydu. Ben de masal mıdır, kurgu mudur,

gerçekle ilintili midir düşünesiniz diye böyle başladım yazıma .

Ama illa ki merak edip okuyun diye böyle bir muzurluk yaptığımı da itiraf ediyorum siz okuyanlara 😛

Sürç-ü lisan edersem affola …

Olay tarihi                   ; bugün sabah çoook erken saatler

Olay yeri                      ; oğlumcumun odası, ya da bizim ev 🙂

Olay objesi                  ; oda kapısı

Olay kahramanları      ; tabii ki de biz 🙂

Biliyorsunuz artık gençlerin yaşama tarzını .

Hiç bir düzene uymayıp, düzenlerini kendileri düzenliyorlar.

Bu ne demek ? Tabii ki, eve giriş-çıkış saatleri , yatma-uyuma-uyanma saatleri , yemek saatleri biz nesil

”yetişkin gençliğe” hiç uymayan bir yarasa tarzı hayat   demek. Anladınız siz onu 😉

Kısa keseyim, bu sabah oğlumcum saat 05.00 te eve girdi .05.30 da odasının kapısını her zamanki gibi kapatırken yine o  ”kraqqq ” sesi çıktı. (kapı kapanırken bu sesi çıkartıyor , oğlumcumun bir  kabahati yok valla 🙂  )

Babamız işe gitmek üzere evden 05.40 ta çıkarken , yine her zamanki gibi ev halkının evde olduğunu teyit eden

teftişinde küçük bir engelle karşılaştı. O ”kraqqq”  sesi çıkmıyor ve oda kapısı açılmıyordu.

Uğraş I, ı ıhhh

Uğraş II, ıhhhhh

Oğlumcum içerden ses veriyor, ”napıyorsun baba ?”

– Oğlum kapıya naptın ?

—  bişey yapmadım baba

– Açılmıyo

—  e ben uyuyorum , sonra bakarım

– Oğlum kilitledin mi kapıyı ?

— hayır babacım , bişi yapmadım.

— e yardım etsene , arkadan bi de sen dene

– peki

uğraş I

uğraş II …

– olmuyor babacım

sonuç ; ev halkı uyanıp teker teker kapıyı açmaya çalışır , eski yeni çeşitli bilumum anahtarları bulup

bişiler yapmaya çaba gösterir.

Maalesef kapı açılmıyor. Yok bişi diil omuz atarız; kapı kırılır, omuz kırılır, bir de bunlarla uğraşmayalım

Allah korusun .

Saat 08.00 ; Kadir çağırılır.

(bizim evin devamlı her türlü tesisat işini yapmaya gelen Kadir’imiz var 😉 , nam-ı diğer:apartman

görevlimizdir kendisi )

Kadir abi yaa, alet edavat kapıp gelir misin sana zahmet. Kapı açılmıyor.

5 dk sonra hooop, Kadir bizde.

Eh valla saat 13.30 du. O saate kadar kapıyı itinayla tek tek her bir tahtası ve her bir vidası dahil

olmak üzere söktü. Ama kapı açılmadı. En sonunda bir motor getirip  menteşeleri kesmek zorunda kaldı.

Ona yaptığım kahve ve ikram ettiğim biskoçikozları da işin sonunda afiyetle yedi , içti. helal bin helal.

Son tahlilde yerlere doluşan talaşları da süpürdü. Ve gitti.

Çok şükür oğlumcum özgür 🙂 .

Bu zaman zarfında aklıma doluşanlar , hafızamı zorlayan düşünceler, bi dolu bi dolu anılar gidip

geldi gözlerimin  önüne.

Belki de 7-8 yaşlarımdayım. Abim de 9-10.

Şişhane’de, altıncı katta, oturduğumuz evdeyim. Abimle galiba kovalamaç mı oynuyoruz ne ?

”Küçük oda”  tabir ettiğimiz bir oda var. İçerisinde bir gardrop, kitaplarımızı koyduğumuz bir ufak dolap ve

bir çeyiz sandığı var . Abim oraya girer ben ardından girmeyeyim diye kapıyı da hızla çeker.

Sonuç ; kapı açılmıyor. Abim kilitli kaldı.

Annemin uğraşıları sonuçsuz. Yardım için adam çağırmak zorundayız.

Abim içerden bağırıyor ”beni burda yalnız bırakmayııın” diye.

Ne yapabiliriz diye kısa bir hasbıhal :). Vivet Sarı Madam adlı kahveye gidecek .

Baban ordaysa al gel, eğer yoksa bir arkadaşı muhakkak vardır . Onu al gel.

Şişhane’de geçmem gereken kocamannn cadde sayısı iki.

Bugün uyanıkken  kabus görme günü mü ne ? Ben ki o caddeleri annemin elini sıkı sıkı tutmadan geçme

yasaklıyım, kalkıp şimdi tek başıma mı geçicem ?

E mecbur. Abimcim kimbilir belki de benden çok daha fazla korkuyordur orada tek başına.

Hem Kızılmaske diye bir çizgi roman var. Oradaki kahraman on kaplan gücünde.

Benim babam de öyle. Gidip babamı bir an önce çağırmam gerekiyor . Bi omuz atar, abimi kurtarır benim babam.

Caddeleri nasıl bir stresle geçtim hatırlamıyorum ama Sarı Madam’a gittim.

Babam orada değil. Eyvahhh  !!!

Ama orda babamın bir arkadaşı var. Var, var da of ben bu adamdan korkuyorum. Aynı Türk filmlerinde kötü rol oynayan Danyal Topatan’a benziyor. Of oooofff.

Yanına gittim , derdimi anlatmaya çalıştım. Çekincemden , stresimden ve korkumdan dolayı anlattıklarımı ne derece anladı bilmiyorum ama benimle geldi.

Altı merdiven yukarı tırmandık.

Danyal Topatan kapıyı birazcık inceledikten sonra öyle bir omuz attı ki kapıya ; kapı tık dedi açıldı.

Allahım, bayram günü gibi sevinç doldu içim. Abim içerden bi çıktı ya, bende bi sevinç bi sevinç . Sormayın gitsin.  Babamın Kızılmaske gibi on kaplan gücünde olduğunu bilen ben , yine de ona toz kondurmadan arkadaşını takdir etmek istedim.

Düşündüm de, babamın arkadaşı da dokuz kaplan gücündeydi demek. 

Helal olsun . Teşekkür ettik Danyal Topatan’a. Annem bi kaviko yaptı, bir iki de biskoço koydu yanına.

Dokuz kaplan gücündeki adam kahveyi içip biskoçoları yedi ve  gitti.

😍😍😍😍😍

Yazıyı 2013 yılında yazmışım.

Bugüne nasipmiş sizlerle paylaşmak.

Babalar gününüz kutlu olsun.

Kaç yaşımızda olursak olalım, sırtımızı babamızın sırtında sağlamda hissetmek paha biçilmez mutluluk.

Aramızda bulunmayanlara duamızla 🙏, yanımızdakilere sevgimizle 😍; iyi ki senin çocuğunum diyelim.